Μετά την αποτυχία του προγράμματος Google Play Edition, η Google συνεργάστηκε με τους κατασκευαστές για να δημιουργήσουν μια νέα σειρά συσκευών «καθαρού Android» – το Android One. Η κατάργηση του bloatware ήταν μόνο ένας από τους στόχους, τα τηλέφωνα One διέφεραν από τα μοντέλα Play Edition με πολλούς άλλους τρόπους. Όπως μπορείτε να καταλάβετε από τον τίτλο, θέλουμε να εστιάσουμε σε έναν συγκεκριμένο κλάδο – τα τέσσερα μοντέλα που κυκλοφόρησε η Xiaomi – και ποια ήταν η τελική τους μοίρα. Το πρόγραμμα One υπάρχει ακόμα, το οποίο διατηρείται ως επί το πλείστον ζωντανό από τη Nokia, αλλά η Google έχει προχωρήσει σε άλλους τρόπους προσπάθειας για την επίτευξη των αρχικών στόχων. Αυτοί οι στόχοι, αν δεν θυμάστε, ήταν να δημιουργήσει μια σειρά προσιτών συσκευών για τις αναδυόμενες αγορές. Το Android One σχεδιάστηκε για να λειτουργεί σε συστήματα με λίγη μνήμη RAM και να εξοικονομεί μπαταρία όσο το δυνατόν περισσότερο. Τα πρώτα τηλέφωνα One κατασκευάστηκαν σε μια κοινή πλατφόρμα και κυκλοφόρησαν το 2014. Αργότερα μοντέλα πρόσφεραν διαφοροποιημένο υλικό.

Xiaomi Mi A1

Η Xiaomi άργησε σχετικά – η πρώτη της προσφορά, το Xiaomi Mi A1, κυκλοφόρησε στα τέλη του 2017. Ωστόσο, ήταν η πρώτη συσκευή Android One που ήταν διαθέσιμη παγκοσμίως (σε 37 αγορές). Το ίδιο υλικό ήταν επίσης διαθέσιμο ως Mi 5X στην Κίνα, με το συνηθισμένο λογισμικό MIUI της Xiaomi. Η έκδοση Mi A1 έφτασε με Android 7.1 Nougat. Ήταν κυρίως καθαρό Android, αν και η Google επέτρεψε την προφόρτωση ορισμένων εφαρμογών κατασκευαστών, σε αντίθεση με τα αυστηρότερα τηλέφωνα της έκδοσης Play. Επίσης, τα τηλέφωνα Android One μπορούσαν να πωληθούν μέσω των συνηθισμένων καναλιών λιανικής του κατασκευαστή, ενώ τα άλλα περιορίζονταν στο Google Play Store (ένας σημαντικός λόγος για τους οποίους απέτυχαν). Ούτε οι υψηλές τιμές βοήθησαν φυσικά.

android one

Το Mi A1 στην πραγματικότητα δεν είχε πολλά κοινά με τα κινητά της σειράς Mi 5, που είχαν κορυφαίο υλικό. Είχε οθόνη 5,5” 1080p, LCD IPS – μια καλή οθόνη με μεγάλη αντίθεση και όχι τόσο εξαιρετική χρωματική απόδοση. Η οθόνη προστατεύτηκε από Gorilla Glass 3, ενώ το πλαίσιο ήταν κατασκευασμένο από αλουμίνιο. Το τηλέφωνο τροφοδοτήθηκε από το Snapdragon 625, ένα τσιπ 14 nm γνωστό για την ενεργειακή του αυτονομία. Δεν ήταν ιδιαίτερα γρήγορο με οκτώ πυρήνες CPU Cortex-A53 (2,0 GHz) και έναν Adreno 506, αλλά έκανε τα βασικά. Συνδυάστηκε με 4 GB μνήμης RAM και 32 GB ή 64 GB αποθηκευτικού χώρου (eMMC 5.1), συν μια υποδοχή microSD. Όπως αναφέραμε, ένας από τους σχεδιαστικούς στόχους για το Android One ήταν να λειτουργεί σε φθηνές συσκευές χαμηλής μνήμης RAM, αν και το Mi A1 δεν ήταν ένα από αυτά. Αντίθετα, προσπάθησε να προσελκύσει αγοραστές που τους άρεσε το υλικό και οι τιμές της Xiaomi, αλλά δεν ήταν οπαδοί του MIUI. Το τηλέφωνο διέθετε ακόμη και διπλή κάμερα με κύρια μονάδα 12MP (αισθητήρας 1/2,9″, pixel 1,25μm) και μονάδα τηλεφακού 12MP (μεγέθυνση 2x, 50mm). Η κύρια κάμερα μπορούσε να καταγράψει βίντεο 4K στα 30 fps! Υπήρχε επίσης συσκευή ανάγνωσης δακτυλικών αποτυπωμάτων στο πίσω μέρος. Η μπαταρία που ήταν σφραγισμένη στο εσωτερικό είχε χωρητικότητα 3.080 mAh. Αν και δεν υποστήριζε γρήγορη φόρτιση, ο φορτιστής των 10 W που συνοδεύτηκε έφτανε από το μηδέν στο 30% σε μισή ώρα, κάτι που ήταν καλό για την εποχή. Ο αποδοτικός Snapdragon και η μπαταρία έφταναν την αυτονομία κοντά στις 80 ώρες χρήσης. Το Xiaomi Mi A1 είχε τιμή λίγο κάτω από 200 € εκείνη την εποχή, αν και οι τιμές στην Ευρώπη ήταν σημαντικά υψηλότερες, 230-300 €, ανάλογα με τη χώρα αγορά. Η κυκλοφορία του A1 ήταν μεγάλη υπόθεση – ήταν ένα από τα πρώτα μοντέλα Xiaomi που κυκλοφόρησαν στην Ευρώπη. Η Xiaomi πίστευε ότι το τηλέφωνο είχε ευρύτερη απήχηση από τις συνηθισμένες συσκευές MIUI, γεγονός που του έδωσε την αυτοπεποίθηση να επεκταθεί σε νέες αγορές. Μία από τις υποσχέσεις του Android One ήταν οι γρήγορες ενημερώσεις. Τα τηλέφωνα επρόκειτο να λάβουν δύο ενημερώσεις λειτουργικού συστήματος (πράγματι, το Mi A1 έφτασε στο Android 9 Pie στα τέλη του 2018) καθώς και τρία χρόνια ενημερώσεων ασφαλείας. Αυτός ήταν ο τρόπος της Google να προσπαθήσει να προωθήσει μεγαλύτερη υποστήριξη λογισμικού για τηλέφωνα Android και η μείωση του φουσκώματος βοήθησε να διατηρηθούν απλές οι ενημερώσεις.

Το μειονέκτημα του κινητού ήταν η φωτογραφία. Μέσω ενημερώσεων η Xiaomi έριξε την απόδοση της φωτογραφικής μηχανής σε σημείο που ήταν άσκοπο να τραβηχτούν φωτογραφίες το βράδυ. Όσοι κάτοχοι ήξεραν την εναλλακτική έβαλαν GCam με φλασάρισμα με τεράστια διαφορά στις επιδόσεις.

Xiaomi Mi A2

Το Xiaomi Mi A2 έφτασε στα μέσα του 2018. Είχε μεγαλύτερη οθόνη 5,99” 1080p και πιο ισχυρό chipset Snapdragon 660 με τέσσερις πυρήνες προερχόμενους από το Cortex-A73 και ένα Adreno 512 που παρείχε κάποια επιπλέον αίσθηση. Η βασική διαμόρφωση είχε πάλι 4 GB μνήμης RAM και προσέφερε αναβάθμιση 6 GB. Ο αποθηκευτικός χώρος ξεκίνησε στα 32 GB, αν και η Xiaomi είχε αφαιρέσει την υποδοχή microSD. Υπήρχαν επιλογές 64 GB και 128 GB αλλά πολλοί εκνευρίστηκαν που αφαιρέθηκε η δυνατότητα της κάρτα μνήμης. Οι θαυμαστές της σειράς εξοργίστηκαν επίσης από την αφαίρεση της υποδοχής ακουστικών 3,5 mm. Το Mi A2 άλλαξε επίσης τη ρύθμιση της διπλής κάμερας. Η μονάδα τηλεφακού 2x εξαφανίστηκε, αντικαταστάθηκε από μια κάμερα 20MP με αισθητήρα 1/2,8″ (pixel 1,0 μm) και φωτεινότερο διάφραγμα f/1.8, που προοριζόταν να βοηθήσει στη φωτογραφία σε χαμηλό φωτισμό. Τα αποτελέσματα ήταν πραγματικά πολύ καλά. Στα θετικά, η χαμηλής ποιότητας κάμερα selfie των 5MP του πρώτου μοντέλου αντικαταστάθηκε από μια πιο ικανή 20MP. Είχε πολύ καλή απόδοση σε καλό φωτισμό, για καταστάσεις χαμηλού φωτισμού είχε αποκλειστικό φλας LED. Παρά το μεγαλύτερο σώμα, στο A2 δεν αυξήθηκε το μέγεθος της μπαταρίας και έφερε μια 3.000 mAh. Παρόλα αυτά, εισήγαγε υποστήριξη για γρήγορη φόρτιση 18 W. Το Xiaomi Mi A2 κυκλοφόρησε με Android 8 Oreo και έλαβε τη δεύτερη σημαντική ενημέρωση του λειτουργικού του συστήματος σε Android 10 στις αρχές του 2020. Η βασική τιμή ανέβηκε και το μοντέλο 4/32 GB ξεκίνησε τώρα από 250 € με την κορυφαία επιλογή 6/128 GB να φτάνει στα 350 €.

android one

Το κινητό είχε σοβαρά bugs, η απόδοση έπεφτε συνέχεια και η εταιρεία δεν έδινε λύσεις. Η ποιότητα της φωτογραφίας και εδώ άρχισε να πέφτει με τις επίσημες ενημερώσεις.

Xiaomi Mi A2 Lite

Η Xiaomi πρόσφερε επίσης μια έκδοση χαμηλότερου κόστους, το Mi A2 Lite. Ήρθε με μια οθόνη IPS LCD 5,84 ιντσών (1080p) και εισήγαγε ένα σχέδιο με εγκοπή στη σειρά (μια αμφιλεγόμενη κίνηση, όπως μπορείτε να φανταστείτε). Το Lite χρησιμοποιούσε τον ίδιο Snapdragon 625 με το πρωτότυπο. Αυτό μείωσε τη διαμόρφωση βάσης στα 3/32 GB (με επιλογή 4/64 GB), αλλά τουλάχιστον αποκατέστησε την υποδοχή microSD (και την υποδοχή ακουστικών 3,5 χιλιοστών επίσης). Στο τηλέφωνο είχε διατηρηθεί η κύρια κάμερα των 12 MP και άλλαξαν την κάμερα χαμηλού φωτισμού, αντικαθιστώντας την με έναν αισθητήρα βάθους 5 MP. Είχε μια μεγαλύτερη μπαταρία 4.000 mAh, ωστόσο, η οποία ήταν μια ευπρόσδεκτη αναβάθμιση. Το Mi A2 Lite ήταν φθηνότερο ακόμη και από το αρχικό μοντέλο με βασική τιμή 180€ (3/32GB) και αναβάθμιση 230€ (4/64GB). Ωστόσο, δεδομένης της κατάστασης της κάμερας (η οποία έχασε τις δυνατότητες εγγραφής 4K), το Mi A1 φαινόταν καλύτερο από το Lite.

android one

Σημειώστε ότι τόσο το Mi A2 όσο και το Mi A2 Lite ήταν επίσης διαθέσιμα με το MIUI στην Κίνα.

Xiaomi Mi A3

Αυτό μας φέρνει στο Xiaomi Mi A3, το οποίο έφτασε στα μέσα του 2019. Ήταν το τελευταίο μοντέλο της σειράς και επίσης το σημείο όπου άρχισαν να ουρλιάζουν οι οπαδοί της σειράς στα φόρα της εταιρείας. Το υλικό είχε μερικές εντυπωσιακές αναβαθμίσεις με μια κύρια κάμερα 48MP (1/2”, 0,8μm, f/1.8). Δεν υπήρχε αποκλειστικός τηλεφακός, αλλά αυτός ο αισθητήρας είχε εγγενές zoom χωρίς απώλειες 2x. Για πρώτη φορά ήταν διαθέσιμη μια υπερευρυγώνια κάμερα με φακό 13mm και αισθητήρα 8MP. Υπήρχε επίσης ένας αισθητήρας βάθους 2MP. Η κάμερα selfie αναβαθμίστηκε περαιτέρω σε αισθητήρα 32MP. Η μπαταρία συνδύαζε τα καλύτερα από τη γενιά A2 – τη χωρητικότητα 4.000 mAh του Lite και τη γρήγορη φόρτιση 18 W του κανονικού μοντέλου. Το Mi A3 άλλαξε σε Snapdragon 665, αν και η απόδοση ήταν ίδια με του 660 (παρά τη χρήση ενός μικρότερου κόμβου 11nm αντί για 12nm). Το τηλέφωνο εξακολουθούσε να αισθάνεται πιο γρήγορο συνολικά, βοηθούμενο από την αναβάθμιση σε UFS 2.1 (γρηγορότερη αποθήκευση από το eMMC που χρησιμοποιήθηκε στα προηγούμενα μοντέλα). Η Xiaomi άκουσε επίσης θαυμαστές και έφερε πίσω την υποδοχή microSD και την υποδοχή ακουστικών 3,5 mm. Το τηλέφωνο εξακολουθούσε να στερείται NFC, το οποίο δεν ήταν ιδανικό, αλλά ούτε τα προηγούμενα μοντέλα είχαν. Η οθόνη μεγάλωσε σε 6,09” και άλλαξε σε Super AMOLED. Αυτό ακούγεται υπέροχο μέχρι να παρατηρήσετε την ανάλυση 720 x 1.560 px, που ήταν πολύ χαμηλή για μια μεσαία κατηγορία το 2019. Επίσης, ενώ το μπροστινό και το πίσω μέρος καλύπτονταν από Gorilla Glass 5, το εξ ολοκλήρου μεταλλικό σώμα των προηγούμενων εκδόσεων έδωσε τη θέση του σε ένα πλαστικό πλαίσιο. Το Xiaomi Mi A3 έφτασε με βασική τιμή 250€, όπως και το A2.

android one

Η οθόνη χαμηλής ανάλυσης και η πλαστική κατασκευή «ξενέρωσαν» ορισμένους θαυμαστές, αλλά υπήρχαν ακόμα εκείνοι που πίστευαν στο όνειρο του Android One και αγόρασαν το κινητό όταν παρουσιάστηκε. Ωστόσο, το «όνειρο» σύντομα μετατράπηκε σε «εφιάλτη» για τους κατόχους του Mi A3. Το τηλέφωνο έκανε το ντεμπούτο του με Android 9 Pie και ανυπομονούσε για τις παραδοσιακές δύο ενημερώσεις λειτουργικού συστήματος. Πιθανότατα μπορείτε να καταλάβετε τι έγινε. Η ενημέρωση του Android 10 ξεκίνησε για πρώτη φορά τον Μάρτιο του 2020, αλλά αποσύρθηκε γρήγορα αφού ορισμένοι χρήστες ανέφεραν ότι τα τηλέφωνά τους δεν ανταποκρίθηκαν. Η διάθεση ξανάρχισε μερικές εβδομάδες αργότερα με το ζήτημα να φαίνεται να επιλύθηκε. Ανακαλύφθηκε ένα άλλο ζήτημα, επομένως η ενημέρωση στο Android 10 έπρεπε να επιχειρηθεί για τρίτη φορά. Αυτό είχε ακόμα μερικά σφάλματα, τα οποία διορθώθηκαν λίγες εβδομάδες αργότερα. Μιλάμε για καθυστερήσεις μηνών, με κατόχους να έχουν «μπικαρισμένα» κινητά. Δυστυχώς, τα πράγματα δεν πήγαν καλύτερα όταν η εταιρεία προχώρησε στην ενημέρωση σε Android 11. Η αρχική κυκλοφορία στα τέλη Δεκεμβρίου 2020 μπρίκαρε μαζικά τα κινητά. «Τραβήχτηκε» λίγες μέρες αργότερα, αλλά ήταν πολύ αργά για πολύ πολύ κόσμο. Χωρίς επιδιόρθωση, οι άνθρωποι έπρεπε να στείλουν ταχυδρομικά τα τηλέφωνά τους για να τα διορθώσουν! Χρειάστηκε μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου για να μπορέσει η Xiaomi να επιλύσει το πρόβλημα και τελικά να κυκλοφορήσει μια ενημέρωση Android 11. Σε αυτό το σημείο οι οπαδοί της σειράς είχαν χάσει κάθε εμπιστοσύνη που είχαν στη σειρά A της Xiaomi – η καθαρότητα του Android One υποτίθεται ότι έκανε τις ενημερώσεις γρήγορες και εύκολες. Η εμπειρία του Mi A3 ήταν κάθε άλλο το αντίθετο.

Αυτό δεν ήταν ένα ζήτημα του Android One – κάτι δεν πήγαινε καλά με τον τρόπο με τον οποίο η Xiaomi έστελνε το λογισμικό της. Καμία από τις σειρές Mi A δεν ήταν best seller και δεν μπορούμε παρά να κατηγορήσουμε την εταιρεία – κανείς λογικός άνθρωπος που διάβαζε τα reviews μετά από 1 μόλις εξάμηνο δεν πήγαινε να πάρει κινητό της σειράς. Αμφισβητήσιμες επιλογές υλικού και οι καταστροφικές ενημερώσεις του Mi A3 έδωσαν στη σειρά A κακή φήμη. Τελικά, η έκδοση Android Go έγινε η νέα προσπάθεια της Google για να καλύψει τη θέση των φθηνών smartphone, εστιάζοντας σε ορισμένους από τους αρχικούς στόχους του One. Αλλά στοχεύοντας μόνο σε υλικό αρχικού επιπέδου, τα τηλέφωνα έκδοσης Go δεν έχουν την ελκυστικότητα ενός καθαρού Android mid-ranger.

Τι έφταιγε;

Ως κάτοχος του Mi A1 και στη συνέχεια στενός παρατηρητής της σειράς μπορώ να πω ότι η καταστροφή του προγράμματος ήταν εσκεμμένη από την Xiaomi. Η εταιρεία δεν είχε βγει εκτός Κίνας μαζικά και ήθελε ένα όχημα μεταφοράς. Η Google παρείχε τη φήμη και τη σταθερότητα του λογισμικού και η Xiaomi φτηνά κινητά. Όταν η εταιρεία διαπίστωσε ότι είχε καταφέρει το στόχο της, να γίνει παγκοσμίως γνωστή, δεν είχε άλλο λόγο να συνεχίζει το πρόγραμμα. Θα μπορούσε φυσικά να αποσυρθεί διακριτικά αλλά δεν το έκανε, ίσως είχε συμβόλαιο με την Google ίσως όχι. Αυτό που έκανε όμως ήταν και είναι μια από τις μεγάλες απάτες στο χώρο.

Ο λόγος που οι εταιρείες έχουν το δικό τους skin είναι γιατί βγάζουν χρήματα από αυτό, είτε με διαφημίσεις, είτε με αγορά διαφόρων εφαρμογών και θεμάτων. Όταν η εταιρεία είδε ότι το MIUI υστερούσε του stock Android στα κινητά της σειράς σαμποτάρισε τα κινητά με κακές, πολύ κακές ενημερώσεις. Παράλληλα τα ίδια μοντέλα ως μέλη των σειρών Μi 5/6 με MIUI δεν έβγαλαν κανένα πρόβλημα, δείχνοντας έμμεσα ότι «φταίει η Google». Τα κινητά δεν πούλησαν πολύ για να πλήξουν το κύρος του κατασκευαστή – «το λογισμικό φταίει» – και η διαφήμιση είχε γίνει. Πλέον κανείς δεν ήθελε κινητό της εταιρείας με Android One αλλά άπαντες, ακόμα και οι άτυχοι κάτοχοι των κινητών της σειράς, είχαν να πουν καλά λόγια για τη «κινέζικη» ποιότητα κατασκευής. Η εταιρεία πούλησε hardware ενώ «πούλησε» το software. Οι πραγματικά χαμένοι ήταν οι κάτοχοι των κινητών και η Google. Οι περισσότεροι κάτοχοι μετέβησαν σε κινητά με MIUI – που «παραδόξως» δεν είχαν κανένα θέμα – ενώ άλλοι δεν ακούμπησαν ξανά κινητό της εταιρείας. Η Google δεν ασχολήθηκε ξανά με την Xiaomi – γενικά η εταιρεία μέχρι και πρόσφατα με τα Pixel 6, δεν ασχολήθηκε σοβαρά με κινητά τηλέφωνα με το logo της πίσω. Αν είχε άλλη διεύθυνση πιστεύω ότι μπορούσε να έχει κάνει μεγάλη ζημιά στην Xiaomi. Η τελευταία είναι πλέον υπερδύναμη σε παγκόσμιο επίπεδο σε κατασκευή κινητών, ενώ η Google πουλάει κινητά παγκοσμίως λιγότερα από όσα πουλάει η Xiaomi σε ένα μήνα.

-----------
Κάποιες από τις αναρτήσεις μας μπορεί να περιέχουν συνδέσμους συνεργατών. Το Gizchina Greece μπορεί να λαμβάνει ένα μικρό ποσοστό, εάν κάνετε κλικ σε έναν σύνδεσμο και αγοράσετε κάποιο προιόν. Αν θέλετε περισσότερες λεπτομέρειες, εδώ μπορείτε να μάθετε πώς χρησιμοποιούμε τους συνδέσμους συνεργατών. Σας ευχαριστούμε για την υποστήριξη!


-----------

Ακολουθήστε το Gizchina Greece στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι και άμεσα, όλα τα τεχνολογικά νέα! Αν ψάχνετε HOT προσφορές, κάντε εγγραφή στο κανάλι μας στο Telegram!